Voordat ik over akkerwinde ga schrijven eerst een nieuwtje over het eeuwig moes: Mijn Turkse buurvrouw wist me te vertellen hoe het eeuwig moes in de Turkse keuken gebruikt wordt. Ze snijden het blad in reepjes en bakken het kort mee met het vlees, bijvoorbeeld shoarma. Aha, dat is een toepassing waar veel variaties op te bedenken zijn!
En dan de bestrijding van de Akkerwinde. Wieden werkt niet zo best, het enorme wortelstelsel put je niet zo makkelijk uit. Verder zal een tak die over de grond kruipt vaak wortel schieten en nieuwe plantjes vormen. Afdekken lijkt heel effectief te zijn, probleem is alleen dat de bedekking (in mijn geval karton) lang moet blijven liggen en een grote oppervlak moet dekken. Elk gaatje of kiertje zal gevonden worden en het duurt 2 tot 3 jaar voordat het wortelstelsel voldoende is uitgeput. Na 3 jaar zal er nog steeds wat in de grond zitten, maar is het wel beheersbaar geworden. Een andere aanpak is schoffelen, door vaak te schoffelen, nog voordat het eerste onkruid te voorschijn komt put je de wortels ook heel effectief uit. Schoffelen betekent wel een kale, onbeschermde bodem en daar gaat onze voorkeur niet naar uit. Hoewel het wel enkele voordelen heeft: Slakken kruipen in de losse grond om zich te beschermen tegen de uitdrogende, hete zon en door te schoffelen zul je ongemerkt veel slakken doden. Veel knaagdieren hebben graag beschutting van begroeiing zoals hoog gras en zullen de kale, omgewoelde aarde mijden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten